In hoeverre biedt hybride werken de mogelijkheid tot het vinden van een gewenste balans tussen werk en privé?
Het vinden van de goede balans tussen werk en privéleven is een van de grote uitdagingen van 21e-eeuwse werkenden. We willen immers meer zijn dan alleen onze baan, ons blijven ontwikkelen, goed zorgen voor de mensen om ons heen inclusief vorige en volgende generaties, genoeg bewegen, maatschappelijk actief zijn, enzovoorts. Hybride werken biedt mogelijkheden om die balans opnieuw te bekijken, maar houdt ook het risico in dat privéleven en werk op een ongezonde manier vermengd raken. Het is waarschijnlijk dat er individuele verschillen bestaan in deze balans, en de impact van hybride werken erop. Leeftijd, gender, familie- en gezinssituatie, opleidingsniveau, het soort werk en andere variabelen zullen van invloed zijn.
De volgende subvragen zijn daarom mede relevant:
- Welke (groepen) mensen ervaren de grensvervaging tussen werk en privé bij hybride werken als een verbetering of een verslechtering van de werk-privébalans en wat zijn de gevolgen ervan?
- In hoeverre (en bij wie) leidt hybride werken tot verhoogde belasting door het combineren van werk/privé/zorg-taken?
- Onder welke voorwaarden kan hybride werken een stimulans zijn voor mantelzorg en vrijwilligerswerk?
- Welke nieuwe regelgeving is nodig om (hybride) werken en mantelzorg beter te kunnen combineren?
- Hoe beïnvloedt hybride werken de bestaande rolverdeling binnen het huishouden? Kan hybride werken resulteren in meer economische zelfstandigheid van vrouwen? Of tot grote bijdrage van mannen aan de zorg voor hun kinderen?