Hoe kan een juridisch/contractueel kader worden opgezet voor contracten tussen onderwijsinstellingen en technologie aanbieders en wat zijn daarbij de belangrijkste bouwstenen om zaken als interoperabiliteit en eigendom van data goed te regelen?

Door de pandemie is de rol van technologie in onderwijs en opleidingen zichtbaarder geworden en is ook een debat op gang gekomen over de voor- en nadelen van ICT in het onderwijs. Aspecten als vertrouwen, privacy, omgang met /eigenaarschap van data, flexibiliteit in het gebruik en interoperabiliteit krijgen nu meer aandacht. Het blijkt dat onderwijsinstellingen soms contracten sluiten met leveranciers waarbij onvoldoende aandacht bestaat voor de belangen van onderwijsprofessionals en lerenden. Gevoelige data zijn in het bezit van commerciële partijen en professionals lopen tegen beperkingen aan door de afspraken met de technologiebedrijven. Er zijn aanwijzingen dat er verschillen ontstaan tussen scholen als gevolg van de eenzijdige afhankelijkheid (lock-in) met technologieleveranciers. Nederland en Europa lopen wereldwijd achter in de ontwikkeling van educatieve technologie (EdTech), dus veelal gaat het om bedrijven van buiten de EU. Het is van groot belang dat deze situatie zorgvuldig in kaart wordt gebracht, om vervolgens gericht beleid te ontwikkelen.

Sommige problemen kunnen wellicht voorkomen of opgelost worden door het gebruik van open source software en open access (brede toegankelijkheid). Een gemeenschappelijk kader voor afspraken met technologieleveranciers kan ook helpen; daarvoor is het wel nodig dat er een breed gedeelde visie geformuleerd wordt op EdTech in onderwijs en opleidingen. Ook daarvoor is een stevige kennisbasis essentieel.

Aanvullende vragen zijn bijvoorbeeld:

Wat zijn de belangrijkste knelpunten op het gebied van technologie in de verschillende vormen van onderwijs en welke daarvan komen voort uit de machtspositie van IT-bedrijven?
Kunnen onderwijsinstellingen gestimuleerd worden tot het inkopen van producten met open standaarden en -software?
Wat zouden de juridische, economische en andere voordelen zijn als de overheid een actieve rol gaat spelen bij het inkopen namens onderwijsinstellingen, of zelf (laten) bouwen van infrastructuur?
Welke eisen kan de overheid stellen aan EdTech en haar leveranciers?